KASVA OSMANLI SARAYINDA

Loading

                                                   

      Adım Kasva. Babam bana Hz. Muhammed’in devesinin ismini vermiş. Günlerden bir gün dolaşmaya çıkmıştım. En iyi arkadaşım kaplumbağa Kabuk’u aradım ama bulamadım. Yaşadığımız vadinin delikanlı abisi Sür At’a sormaya karar verdim. O gerçek bir Arap atı ve senin yaptığın kâğıt uçaklardan kat kat fazla hızlıdır. Ama ne yazık ki onu da bulamadım. Korktum, içimi bir ürperti kapladı. Çünkü dedem, uzun yıllar önce bir anda ortadan yok olan hayvan arkadaşlarından bahsetmişti. Hemen arkadaşım Seyyah’a danıştım. O bir leylek ve bilirsiniz leylekler uzun yollar -daha doğrusu havalar- uçar ve hafızaları çok güçlüdür. Belki arkadaşlarımı kimin kaçırdığını görmüştür diye düşündüm. Leylek bana çok güldü. Bu uzun hikâye ama kısaca özetlemek gerekirse; Osmanlı isminde uçsuz bucaksız bir ülke olduğundan ve padişahlarının hayvanseverliğinden bahsetti.

- Kurucuları Birinci Osman köpeği Karabaş’ı, İkinci Orhan kedisi Tekir’i, Birinci Murad tavşanlarını, Birinci Beyazıt tavus kuşlarını ve hepsi de atları çok sever. Bu hayvanları ormanlardan alıp saraylara götürürler, arkadaşların için üzülmene gerek yok. Eminim sarayda güzel bir hayat yaşarlar dedi.

Ben bunları duyunca mutlu oldum ama onları bir daha göremeyecektim ve bu kalbimi acıtan bir durumdu. O zamanlar küçük bir yavruydum. Yıllar geçti, büyüdüm. Yeni arkadaşlarım hatta yavrularım oldu ama çocukluk dostlarımı hiçbir zaman unutmadım. Bir gün eski güzel günleri düşünerek bir yürüyüş yaptığım sırada aniden ortaya çıkan iki adam beni tutup götürdüler. Ne kadar dirensem de onlara karşı koyamadım. Uzun bir yolculuktan sonra kalabalık bir kafileye katıldık. Etraftakilerin konuşmalarından bunun Osmanlı padişahı Yavuz Sultan Selim’in ordusu olduğunu anladım.

Hava inanılmaz sıcaktı. Hiç su yoktu. Deve olmama rağmen zorlandım. Ama o geri adım atmadı. Onun, korkunç Tin çölünü dev toplar taşıyarak geçişine şahitlik ettim. 8 yılda 80 yıllık iş yaptı.  Ölümü göze aldı. Şah İsmail’in kum gibi askerinin üzerine tek başına yürüdü, hiç korkmadı.  Beraber Çaldıran’da savaşıp, Mısır’ı fethettik. Kabe’yi ele geçirip halife olurken de beraberdik. Bunları size anlatabildiğim için çok ama çok mutluyum. Ne yazık ki Yavuz şu an çok hasta. Yerine oğlu Süleyman geçti. Ben de artık çok yaşlandım ve bir sürü çocuğum oldu. Lütfen çocuklarımı üzmeyin, nesillerini tüketmeyin. Olur mu?