KAHRAMAN AVCISI KEREM - 1

Loading

Kahraman Avcısı Kerem, ablası İrem'in deyişiyle 'sakarlık avcısı Kerem' bu kitabın kahramanı ve gizli planları var. (Tabi ki Kerem ajan ya da casus değil. Benim kadarlık bir çocuk.) Kerem'in gizli planı, gizlice dayısı Bay Ne Sorarsan Bilir'in odasına girip bilgisayarıyla savaş oyunu oynamak. (Planda ablasına yakalanmamak da var tabi.) Plan biraz saçma ama çok güzel. Size birazcığını okuyayım;

 "Rekor Peşinde"

   Bakmayın öyle sayfaya şaşkın şaşkın. Evet gizli bir planım var ve çok hoşlanacaksınız. Emin değilim ama belki evde zaman zaman gizli gizli siz de yapıyorsunuzdur. Biliyorum şimdi yanlış diyenler olacak. Kabul ama sabredin şu rekoru da kırayım bırakacağım. Bakın size laf yetiştirmekten nefes nefese kaldım. Yavaş yavaş okuyun beni fazla yormayın. Şaka bir yana sessizce dayımın odasına doğru ilerliyorum. evden birisine yakalanırsam yandım. İşte dayımın kapısının önüne geldim. Ha ha ha! Çok komiksiniz kapıyı seyretmiyorum, ilk defa görmüş de değilim. Kahraman avcıları dikkatli ve şüpheci olur. Öyle küt diye açılır mı! Önce kapıya kulağımı dayayıp dikkatlice dinlemeliyim. Acaba dayım odasında mı? Kontrol şart! İkinci aşama; seslenerek odada olmadığına iyice emin olmak:

    'Dayıcığım! Daaaa-yııı-cııı-ğımmm!'

Odadan ses yok. Yine de gizli görevi tehlikeye atamam. Kapıya 'Tık, tık!'

Hala ses yok. Son deneme.

    'Dayıcığım, en sevdiğin yeğenin... Araştırmacı ve meraklı...'

    'Dayım odasında değil, anlamıyor musun küçük gürültücü?'

Eyvah, ablam! Yakalandık! Dayıma yakalansam daha iyiydi. Bu kadar bağırılır mı?

    'Bitti mi patırtın evin gürültücüsü? Artık sussan da dersimize çalışsak.'

Ablam odasından çıkmadı. Hemen cevap vermeliyim. O buraya gelirse herkesi başımıza toplar.

    'Özür dilerim ablacığım. Haklısın, dayım yok. Hemen odama geçiyorum. Dayıma dersle ilgili bir şey soracaktım. Artık gelince sorarım.'

Şöyle yerimde sayayım da beni odama doğru gidiyor sansın. Kahraman Avcıları vazgeçmez, hiçbir işi yarım bırakmaz! Ha ha ha! Sessiz ol Kerem, her şeyi mahvedeceksin. Biraz daha yerimde sayayım...

    'Ne yapıyorsun sen orada sahte sporcu?'

Eyvah, yakalandık! Hemen kurtulmak için güzel bir cevap...

    'Ne yapıyorsun dedim küçük numaracı?'

    'Abla, iyi akşamlar, gürültü yaptığım için dersini yarıda bırakıp odandan mı çıktın?'

    'Hayır, derse tiyatro seyretmek için biraz ara verdim.'

    'Neee, tiyatroya mı gideceksin? Benim neden haberim yok? Anneeee!'

    'Saçmalama Kerem, evet tiyatro seyredeceğim ama bir yere gitmeden. Evde seyredeceğim.'

    'Nasılll?'

    'Senin düştüğün bu komik durumu seyredeceğim işte. Haaaa! Haaaa!'

    'Gülme abla, ayıp. İnsan kardeşine güler mi?'

    'Eğer kardeşi dayısının odasının kapısında yerinde sayıyorsa güleeerrr.'

Haklı, evin hepsini başımıza toplamadan ablamdan kurtulmalıyım.

    'Şeyyy... Spor yapıyordum da, biraz az yürümüşüm. Bugün hazır koridordayken yerimde sayarak adımlarımı tamamlayayım dedim.'

    'Aferin sana küçük uydurukçu. Fakat ablan bu numaraları YUTMAZ.'

    'Ne numarası abla? Ayakkabı numaramı mı soruyorsun? Yürüyünce eskimiştir, hediye olarak yenisini alayım diye mi düşündün? Kardeşini çok düşünür benim ablam.'

    'Hadi oradan numaracı Kahraman Avcısı! Yerinde sayarak ve yerinde sayarken ayakları çıplak olduğu halde ayakkabılarını eskiten ilk kişi olarak tarihe geçeceksin.'

Hikayenin sonunda Kerem'in saatlerce bilgisayarda oyun oynayabildiğini ve sonra bu kadar oyun oynamanın zararlı olduğunu öğrendiğini duymak sizi mutlu eder. 

Bu kitapta dayısı, Kerem'e gerçek kahramanları anlatır. (Bilmiyorsanız söyleyeyim; gerçek kahramanlar, bilgisayarın içine hapsedilmiş, asker kılıklı, cansız şeylerin savaşması gibi savaşlar yapmaz.) İlk kahraman ise Ertuğrul Gazi'dir. Neyse artık geç oldu ikinci kitabı yarın anlatırım. İyi okumalar.